Dag 10

Winterlandschap

De trein reed traag door de besneeuwde velden,

er werd geschaatst op een bevroren vaart.

Een winterlandschap als een prentbriefkaart;

zo Hollands zie je Nederland maar zelden.

Maar al wat je een jaar lang had bezwaard,

de grotemensenzorgen die je kwelden,

het was alsof het allemaal niet telde:

het was het overwegen niet meer waard.

En even leek het of de oude aarde

niet al miljoenen jaren had bestaan,

en zich in alle ongereptheid aan

een pas voltooide schepping openbaarde.

De zon bescheen de witte uiterwaarden

alsof zij nimmermeer zou ondergaan.

Jean Pierre Rawie

Uit: De 100 beste gedichten 2014

gekozen door Ahmed Aboutaleb

Genoteerd op 23 april 2022