donderdag 28 maart 2024

 Dag 29




Ik ben zómaar met groot verlof geweest,

anderhalf etmaal op een paar uur na;

en tevens werd mij onverwacht verleend

een helderheid van horen en van zien

waaraan ook het geringste niet ontging,

al was het maar een varentje in de voeg

van een vervallen muur. - En tegelijk

was ik volkomen uit de tijd getild:

gisteren, morgen of vandaag - och kom!

        Anderhalf etmaal ben ik omgegaan

  • mijzelf ontkomen, eindelijk mijzelf  -

dolend en dromend in een kleine stad,

waar àlles stem kreeg, àlles open ging.

Steeds wetend: zó kan het maar éénmaal zijn.


Ida Gerhardt, Verzamelde gedichten II


Schilderij: Danny Fambach, zonder titel


Genoteerd 4 december 2023






Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Een droom We gingen naar huis na een cursus, samen met andere deelnemers, op weg naar het station. Het was een landelijke streek, aan één ka...