Dag 29
Ik ben zómaar met groot verlof geweest,
anderhalf etmaal op een paar uur na;
en tevens werd mij onverwacht verleend
een helderheid van horen en van zien
waaraan ook het geringste niet ontging,
al was het maar een varentje in de voeg
van een vervallen muur. - En tegelijk
was ik volkomen uit de tijd getild:
gisteren, morgen of vandaag - och kom!
Anderhalf etmaal ben ik omgegaan
- mijzelf ontkomen, eindelijk mijzelf -
dolend en dromend in een kleine stad,
waar àlles stem kreeg, àlles open ging.
Steeds wetend: zó kan het maar éénmaal zijn.
Ida Gerhardt, Verzamelde gedichten II
Schilderij: Danny Fambach, zonder titel
Genoteerd 4 december 2023
Geen opmerkingen:
Een reactie posten