Je doezelt weg
De regels van het leven zijn vergeten
Je handen zijn weer warm
Je neuriet zacht
De psalmen en gezangen zijn er nog
Geen wintervoeten meer
Je glimlacht, blij om me te zien
En in mijzelf komt zachtheid boven
en liefde - eindelijk gevoeld
Vrij van elkaar en toch verbonden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten