zondag 9 augustus 2015

Ontwaken


De tere lijnen op de witte muur,
de schaduwen van wat  ik
werkelijkheid noem,
de zongegeven keerzijde
van mijn kamer,
daar rust ik in.

Een witte leegte
helder stralend
precies gevormd
zonder eisen
grijs op wit.

Er hoeft niet gestoft,
geschilderd,
geschikt,
geruimd,
gepoetst,
gelapt, 
bekeken en beoordeeld.

Een witte leegte
met tere lijnen op een witte muur.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Mijn moeder, ergens in de jaren vijftig.  “Zo, ik ga weer eens aan het werk” Een brief Ik ga haar een brief schrijven, dacht ik. Naar de hem...