De dag glijdt voorbij.
De bomen voor het raam
dromen daar hun zomerdromen- het blad al geel.
Nog even en de najaarsstormen
razen weer.
De bomen zullen buigen,
het blad verliezen.
Zij zullen buigen voor de kou
en in hun kale winterjassen
de tijd verbijten.
Ook mijn seizoenen glijden voort.
Ook ik zal leren buigen voor de stormen
en meegaan met de levensloop.
Alleen, ik moet het één keer doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten