Om niet te vergeten - de eeuwigheid en de anderen
Mateloosheid der kinderjaren
er was alleen eeuwigheid
meegevoerd naar een toekomst die niet bestond omdat er nog geen
verleden was
de zon scheen heet en rechtvaardig in de lege straat
alles was mogelijk
niets móést
rust
en duizend plannen
zwevend als kleurige ballons
vriendjes even eenzaam als hij spelend in het universum in het
vergeten en verzinken van de ene seconde in de andere
alles had doel
en was doelloos
de avond vervloeiend in de zorgeloze nacht.
Peter van Steen (1904-1971)
uit: Gruis en kwarts (1953)
***
klein jarig kind
zo blij buiten
met de hoepel
draaiend rond en rond
drie keer en dan ligt
de kring weer op de grond
–
pak hem weer
vier vijf keer
zonder vallen
door en door en door
je hebt het door
kind
het lukt je draait
in één beweging
om je smalle lijfje
draait de cirkel midden
op de stoep
alle mensen kijken
alle mensen die daar lopen
kijk hoe mooi mijn nieuwe hoepel
draait en draait en –
iemand roept
wat moet dat midden
op de stoep kind
hoepel op
Anne Nederkoorn ((1962)
Uit: Vitaal tussengeluid.
Uitgegeven door Eijlders dichters



Geen opmerkingen:
Een reactie posten