Balans

Hoge tonen gedragen door lage tonen

Zoals voeten gedragen door de aarde en 

Gedachten door de grondtonen van het lichaam

Bij het luisteren naar een orkestsuite van Bach werd mijn aandacht getrokken door de lage registers. De ondersteunende melodie gaf kracht aan het geheel en gaf mij een gevoel van harmonie en evenwicht. Maar elke keer dat ik afgeleid werd door een opkomende gedachte verdween de grondtoon en eisten de bovenste regionen hun plaats op. Al mijn aandacht was nodig om weer terug te komen bij de lage tonen. Nu nog de balans…

Even daarvoor had ik me afgevraagd waarom ik nooit tijdig signalen opvang dat ik moet stoppen met alles wat er gedaan moet worden en mezelf rust moet geven. 

Een dag later vertelde Hein dat het hem maar niet lukte om bij het lopen alle aandacht in zijn voeten te houden en elke voetstap te beleven, en dat hij als gevolg hiervan sloffend door het leven gaat. 

Balans…

IThe Second Music

by Annie Lighthart

Now I understand that there are two melodies playing,

one below the other, one easier to hear, the other

lower, steady, perhaps more faithful for being less heard

yet always present.

When all other things seem lively and real,

this one fades. Yet the notes of it

touch as gently as fingertips, as the sound

of the names laid over each child at birth.

I want to stay in that music without striving or cover.

If the truth of our lives is what it is playing,

the telling is so soft

that this mortal time, this irrevocable change,

becomes beautiful. I stop and stop again

to hear the second music.

I hear the children in the yard, a train, then birds.

All this is in it and will be gone. I set my ear to it as I would to a heart.

“The Second Music” by Annie Lighthart