Het is coronatijd. Al drie weken moet iedereen zoveel mogelijk binnen blijven. Vandaag, zondag 5 april, is het de eerste warme dag. Veel kinderen spelen nu op het balkon en om ons heen dwarrelen zeepbellen, groot en klein, naar beneden.
Ooit, in de jaren vijftig mocht ik af en toe bellen blazen in de tuin.
Kijk, zei ze dan, zo moet het. Ze klopte de pijp voorzichtig in het bakje, hield hem voorzichtig op z'n kop en blies langzaam op de lange steel. Er verscheen een enorme bontgekleurde bel onder aan de pijp en als je dan een lichte beweging met je arm maakte, kwam hij los en zweefde door de lucht totdat hij uiteenspatte.
Het was het mooiste wat er in de zomer kon gebeuren. Dat bakje, die pijp en die prachtige bellen.
